QUEEN ROCKS!

Een muziekmakker stuurde een app met afbeelding van Queen-gitarist Brian May die nu blijkbaar ook mega-vega in het leven staat. De afzender had geen bekeerdoelstelling en liet slechts weten May nu nog beter te vinden. Benadrukt met een emoticon.

Ik kreeg van deze app spontaan trek in Queen-muziek. Een honger die 72-uur aanhield en het zetje gaf om te schrijven over wat al langer op mijn maag lag: de wereld is vergeten dat Queen een knalvette rockband is. Want Reken ‘Bohemian Rhapsody’ en de gelijknamige rolprent niet mee en de kans dat iemand op de vraag ‘Wat weet je over Queen?’ antwoordt dat ‘Who Wants To Live Forever’ op de crematie van een tante werd gedraaid, is even groot als elk jaar de kans op een groene Kerst. Zo ver is het inmiddels gekomen!

Freddie Mercury overleed in november 1991. Vier maanden voordat het knuffelrockstation Sky Radio een FM-frequentie kreeg en de ballade ‘Who Wants To Live Forever’ deze keer wel een top 10 hit werd [in 1986 kwam ‘ie niet hoger dan nr. 30 in de Top 40]. Het tragisch-charmante ‘These Are The Days Of Our Lives’ met een uitgemergelde Mercury in de videoclip bereikte zelfs de eerste plek. Even daarna had Brian May een mega-hit met de ludieke titel ‘Too Much Love Will Kill You’. Omdat Mercury aan AIDS stierf, dacht iedereen dat de ballade over hem ging. En ik maar corrigeren dat het Mays reflectie was op zijn stukgelopen huwelijk en dat ‘Who Wants To Live Forever’ afkomstig was uit de cultfilm ‘The Highlander’, omdat de onsterfelijke titelheld afscheid moet nemen van zijn sterfelijke geliefde.

Tegen de invloed van de Top 40 en dat elke wachtkamer van een medisch specialist of ambtelijke instantie afstemde op Sky Radio, was niet op te boksen. Ging je het paspoort verlengen: hoorde je Queen-ballades, zat je ‘m te knijpen voor een wortelkanaalbehandeling: idem dito. Jaar in, jaar uit. Zelfs bij de Kwik Fit hoorde je Sky Radio. Toen kwam ook nog Queens mierzoete, laatste studio-album ‘Made In Heaven’ waarvan de intro ‘It’s A Beautiful Day’ te horen was in een televisiespotje van Zeehondencrèche Pieterburen. Tenenkrommend zat ik voor de buis. Toen belandde Queen definitief in het rijtje uitvaartartiesten naast Marco Borsato, Andrea Bocelli en Mieke Telkamp.

Even had ik hoop toen Brian May en Roger Taylor in 2004 de stoere rockrot Paul Rodgers inlijfden voor een nieuwe Queen-tournee. Met die hoop was het snel gedaan toen Adam Lambert de plek overnam. Een androgyne relnicht die thuishoort op het Eurovisie Songfestival en niet als frontman van een band die met ‘We Will Rock You’ datgene bij een rockliefhebber bewerkstelligt als wat ‘Zij Gelooft In Mij’ doet bij een corpulente kermisexploitant ver van huis.

Daarom roep ik alle radiostations en nog bestaande platenzaken op om de rockmijlpalen ‘Queen II’, ‘Sheer Heart Attack’, ‘News Of The World’, ‘A Night At The Opera’, ‘A Day At The Races’, ‘A Kind Of Magic’, ‘The Miracle’ en ‘Innuendo’ weer op de draaitafel te leggen. Dagelijks op volume 10 als het even kan! Want de buitenkant van de softpopbubbel waarin Queen gevangen zit, is zo hard als een bowlingbal. Maar vinyl en cd zijn sterker. Zeker weten! Promoot de albums waarop Freddie Mercury in bloedvorm verkeert, Brian May zijn gitaar laat vuurspuwen, Roger Taylor mept als een razende Viking, en de plooibare bas van John Deacon alles in balans houdt.

We roven Queen terug van Sky Radio en verlenen eerherstel. Net zoals de band zich na een aantal mager jaren bijeenraapte op Live Aid in 1985 en de beste rockperformer aller tijden 72.000 zielen in het Wembley Stadion en miljoenen thuis voor de buis betoverde. Dan zal het niet lang meer duren voordat ze eindelijk geschrapt worden uit het bestand van elke uitvaartorganisatie.

Michel Scheijen