DE RUBRIEK ‘DE ZWARTE SCHIJF’ LAAT HET LICHT SCHIJNEN OVER ALBUMS DIE DE VERWACHTINGEN NIET WAARMAAKTEN, FLOPTEN OF WAAROVER DE MENINGEN STERK UITEENLOPEN. WAAR GING HET MIS? WAAROM BLEEF HET SUCCES ACHTER? WAT IS DE REDEN VOOR DE CONTROVERSE? EN WAAROM KREGEN SOMMIGE ALBUMS ACHTERAF TOCH EEN CULTSTATUS? MUSICOPHILIA GAAT OP ONDERZOEK.
ALBUM NR. 1 IN DE RUBRIEK: ‘ISOLATION’ VAN TOTO UIT 1984

Wanneer Toto in 1983 met de bestseller ‘Toto IV’ zes Grammy’s scoort, zijn de vooruitzichten voor de band rooskleurig. Wat volgt is een periode van tegenslagen.
Tijdens de opnames van de nog naamloze opvolger wordt zanger/branieschopper Bobby Kimball vanwege drugs gerelateerde stemproblemen uit de band gekieperd. Om de zoektocht naar een nieuwe zanger te overbruggen, focust Toto zich op nevenprojecten. Eentje is het componeren van het instrumentale ‘Moodido’: het thema voor de bokswedstrijden van de Olympische Spelen in 1984. Het andere is de soundtrack voor de David Lynch-verfilming van Frank Herberts sciencefictionroman ‘Dune’. De orkestrale soundtrack is eigenlijk het geesteskindje van toetsenist David Paich en diens vader Marty. ‘Desert Theme’ is één van de weinige bandnummers op de soundtrack en wordt midden jaren 80 gebruikt als openingsthema van het televisieprogramma ‘Jongbloed & Joosten’.

Lynch’ verfilming draait uit op een artistiek en financieel fiasco. Een nevencarrière in de filmmuziek mislukt, maar Toto heeft inmiddels een nieuwe zanger gevonden in de persoon Fergie Fredriksen [bij de burgerlijke stand ingeschreven als Dennis Fredriksen]. De Amerikaan met Scandinavisch bloed heeft de juiste looks, een stem als een klok, en ervaring als frontman in de rockbands Trillion en Le Roux. Hij weet ook nog eens hoe je een perfecte rocksong schrijft. Op vier van de tien nummers op het nieuwe album ‘Isolation’ deelt hij in de credits.
‘Isolation’ gaat dwars tegen het softrock-achtige ‘Toto IV’ in. Men keert terug naar de rockroots van het titelloze debuutalbum in combinatie met de nieuwe productietechnische foefjes van de jaren 80. De single ‘Stranger In Town’ [met acteur Brad Dourif in de bekroonde videoclip] suggereert dat men goed geluisterd heeft naar het samplejongleren in ‘Owner Of A Lonely Heart’ van Yes. Toto klinkt harder, frisser en energieker dan ooit tevoren en vergelijkingen met Journey [de andere melodic rock-kampioen in die tijd] doen de ronde.

De praktijk is weerbarstiger. Qua verkoopcijfers blijft ‘Isolation’ mijlenver achter op ‘Toto IV’. De massa kan niets met het nieuwe Toto-geluid aanvangen. De singles ‘Stranger In Town’, ‘Holyanna’, en ‘Endless’ bungelen onderaan de Amerikaanse hitparade. De single ‘How Does It Feel’ belandt zelfs op de releasedatum al in de uitverkoopbakken. Ook de Amerikaanse tournee loopt uit op een drama. Fredriksen worstelt met stemproblemen en de band staat continue in halflege zalen te spelen. Men ziet af van een Europese tournee, want ook daar ligt niemand wakker van het nieuwe album. Enkel in Japan scoort ‘Isolation’ drie keer platina. Fredriksen herpakt zich enigszins tijdens de tour door het land van de rijzende zon, maar neemt vlak voor de opnames van het nieuwe album ‘Fahrenheit’ toch ontslag. Op 18 juni 2014 overlijdt hij aan kanker.
Tijd en omstandigheden waren ongunstig voor ‘Isolation’ dat na ‘Kingdom Of Desire’ uit 1992 te boek staat als het ruigste Toto-album. Fans op diverse Toto-internetforma zijn van mening dat het album het allerbeste werk is dat enkel overtroffen wordt door ‘The Seventh One’ uit 1988. Voor de hardcore melodic rock-liefhebber is ‘Isolation’ puur Viagra. Een terecht eerherstel voor een album dat roemloos ten onder ging.
Michel Scheijen